top of page

Ο Δημήτρης Λάλος είναι σιωπηλά σαρωτικός στην "Αγέλη Προβάτων"

Θοδωρής Δημητρόπουλος | news247.gr

13.11.2021

Ο Δημήτρης Λάλος συμπρωταγωνιστεί με τον Άρη Σερβετάλη στο επαρχιακό γουέστερν του Δημήτρη Κανελλόπουλου που μόλις έκανε πρεμιέρα στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.

Ένας από τους (δίκαια) πιο πολυσυζητημένους ηθοποιούς αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα, ο Δημήτρης Λάλος πρωταγωνιστεί σε μια από τις τρεις Ελληνικές ταινίες του Διεθνούς Διαγωνιστικού στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Παίζοντας έναν ρόλο παραδοσιακού (ή έστω, φαινομενικά παραδοσιακού) στιβαρού, σιωπηλού άντρα, σαν αυτούς που συναντούσαμε στο παλιό Χόλιγουντ ή σε κάποιο από εκείνα τα κλασικά αμερικάνικα γουέστερν.

Χωρίς να μπούμε σε λεπτομέρειες για το πώς εξελίσσεται η υπόθεση, θα πούμε απλώς πως θα φτάσει ένα Συμβάν το οποίο θα αλλάξει τελείως τις ισορροπίες, αλλά ο λόγος που τελικά το εγχείρημα λειτουργεί είναι πως ο Κανελλόπουλος αφήνει τόσο το τοπίο να χρωματίσει την ιστορία του, όσο και τους χαρακτήρες του να την αφηγηθούν. Από τον, θέλοντας και μη, ηγέτη του Λάλου μέχρι το απολαυστικό δίδυμο των τραμπούκων και την φανταστική τους δυναμική (οι υπαρξιακές και φιλοσοφικές τους αναζητήσεις μπορεί να εκφράζονται ακόμα και την ώρα που χαζεύουν στην τηλεόραση τρώγοντας γαριδάκια και συζητώντας ουσιαστικά τα μοτίβα της ταινίας), η “Αγέλη” ζωντανεύει σαν παλπ ανάγνωσμα. Ο Κανελλόπουλος κι ο διευθυντής φωτογραφίας Στέλιος Πίσσας καδράρουν αυτά τα κουρασμένα (από τη ζωή) και απεγνωσμένα (από το κοινωνικό αναπόφευκτο) παλικάρια μπροστά από πυκνές εικόνες ακίνητης επαρχιακής ζωής, σαν πίνακες μια βιομηχανικής επανάστασης που μας άφησε πίσω.

Ο Λάλος περνά όλη την ταινία μοιάζοντας σα να σηκώνει όλο το βάρος και τον θυμό του κόσμου πάνω του. Τα χαρακτηριστικά του μοιάζουν τραχιά, το βλέμμα του συννεφιασμένο. Διαρκώς σκέφτεται, αποφασίζει. Διαπιστώνει πως η ισχύς συγκρούεται μόνο με ισχύ. Κινείται με την ενέργεια ενός ανθρώπου που συνειδητοποιεί με τον πιο αδιέξοδο τρόπο, πώς λειτουργεί στα αλήθεια ο κόσμος.

Σε σημεία η ταινία λειτουργεί με ένα τρόπο σχηματικό -που ίσως να μοιάζει με το αρχετυπικό αλλά δεν είναι- όμως η κινηματογραφική και αφηγηματική της αισθητική λειτουργεί απόλυτα, οδηγώντας προς μια εξαιρετική κορύφωση σιωπηλής έντασης και εσωτερικού σασπένς. Είναι ένα αληθινά δυνατό φιλμ, με χαρακτήρα, προσωπικότητα και αίσθηση τόπου, προέλευσης και κατεύθυνσης.

https://www.news247.gr/politismos/cinema/o-dimitris-lalos-einai-siopila-sarotikos-stin-ageli-provaton.9423283.html

bottom of page